Image
1962 yılında Almanya'ya çalışmak üzere gelen Yılmaz Yaşlı, o yıllardan günümüze kadar yaşadıklarını Almanya Bülteni okurları için kronolojik olarak kaleme aldı. Almanya Treni'nden anıları okurken o yılları yaşayanların aslında nasıl büyük bir başarıya imza attıklarının da şahidi olacaksınız... O yılları yaşayanlara en derin saygı ile... Artık söz birinci kuşağın...
'FİLM GİBİ'
(1962 - 2013)
'Kimi gitti ağlattı.
Kimi gidemedi ağladı.
Ana-Baba-Kardeş Yarin.
Yürekleri dağlandı.'
Nihayet, gurbet topraklarına 2 günlük yorucu bir yolculuktan sonra, ayak basmış bulunuyoruz.
Sirkeci'ye kıyasla çok çok büyük tren istasyonu. Içimize çöken hazin gibi, hava da karanlık.
Guruplara ayrıldık, gelen Fabrika görevlileri ve tercümanlar, isimlerimizi okuyarak, gideceğimiz Trenlere bindirdiler.
Ben yine, güzel bir tesadüf, ayrı ayrı Firmalarda çalışmaya gitmemize rağmen abimle bir müddet aynı trende yolculuk yapacağım (Abim DÜSSELDORF'a, Ben REVENSBURG'a).Ulm istasyonun'da biz trenden indirildik (6 arkadaş) o geceyi tren istasyonunun misafirhanesinde!! geceledik.....
Sabah bizleri çalışacağımız Fabrikaya getirdiler. Kahvaltı salonunda, Türk tercümanımızla tanışıyoruz. Kendileri Türkiye'de bir Fabrika sahibinin öğlu olduğunu söylüyor (Doğrusuyla yalanıyla söyledikleri kendilerine ait).
Image
Bizler de mesleklerimizi, yaşımızı, nereden geldiğimizi sorulduğunda anlatmaya çalışıyoruz. Kaynakcı, Tornacı v eben Sultan Ahmet Sanat Enstitüsü mezunu. Bizim gruptakiler benden 3-4 yaş büyük.
Türkiye'de babasının Fabrikası olduğunu, ihtisas yapmak için Almanya'ya geldiğini söyleyen bu bey önce 'hepiniz sanatkarsınız, neden? Buralara çalışmaya geldiniz'...dedikten sonra nasıl!!! Kahve içileceğininin yanı sıra, şeker ve süt koyulduktan sonra kaşıkla nasıl karıştırılacağı....Bu hikaye çok uzun yazılırda, ben bu kadarla yetiniyorum. Ben cevabımı verdiğim için o taraftan içim rahat.
Babasının olduğu fabrikanın ismini'de söylemişti de yazmamayı uygun gördüm.
Fabrika'yı gezdirdikten sonra (REVENSBURG'da) 3 arkadaş, bu fabrikanin kardeş firmasına gideceğimiz söylendi!!!
Adeta masa topu gibi hissediyorum kendimi. Çok çok da yorgunum. Ayaklarımı uzatıp uyumaya o kadar ihtiyacım var ki....Yine bir yolculuğa, fakat asla unutulmayak maceralı bir yolculuğa, bu seferki Almanya'da 2. günün de 3 gurbetçinin yalnız yaşadığı akıl almaz tren yolculukları. REVENSBURG - ULM aktarma (UMSCHTEIGEN) SAARBRÜCKEN aktarma (UMSCHTEIGEN) ve MERZIG...Bu yaşadıklarım, gurbetin ilk günlerdinde gerçekleşiyor. Yalnız geride bıraktıklarımız mı? Ağladı zannediliyor....
Hala çalışacağım yere, Fabrika'ya ulaşmış değilim....
Yılmaz Yaşlı
NOT: Yazılanlar mümkün olduğunca orijinaline sadık kalınarak yayınlanmıştır.
