Seviyorsan zor olmamalı

Bir grupta Türk kadınının en çok neresi ağrır diye soruldu. Amaç gırgır şamata elbette. O soruya bildiğiniz cevaplar geldi. Başı ağrır, ayaklarının altı sızlar, serçe parmağı ağrır gibi… Ben tabii yine şöyle bir düşünmeye başladım. Bizim neremiz ağrıyor gerçekten? Ruhumuz dedim! Nasıl ya? „O ne demek?“ dediler.
Karşımızdaki insanın anlayamayacağını farkettiğimizde, dil dökmekten bıktığımızda, başımız ağrıyor deriz… Ama aslında ruhumuz okşanmıyordur artık. Anlamak ve anlaşılmak. En önemlisi bu değil mi? Sağlıklı bir ruh, bedenimizi de etkilemiyor mu?
„Peki insanın ruhu nasıl okşanır?“ dendi…
„İlgi“ dedim. Ufak tefek detaylarla. Zaaflarını tatmin etmekle. Bazen bir cümle, bazen bir hamle… Çok da zor değil aslında. Seviyorsan zor olmamalı…
Sevdiğim insanları mutlu etmeye bayılırım ben. Çocuklarım, ailem, arkadaşlarım… Partnerimi seviyorsam, ki seviyorumdur, yoksa partnerim olamaz çünkü, o zaman onu da mutlu etmek istemeliyim. Bu hayatta her şey gibi, bu da karşılıklıdır…

Hülya Nazlıcan